Bisal Chautari Logo

गोजी खर्च खुत्रुकेमा हाल्नेले २० करोड डलर दान गरे, पढ्नुहोस उनको जीवन कथा

- २८ आश्विन २०७४, शनिबार ०९:५७ मा प्रकाशित


Donate $ 20 million
विशाल चौतारी समाचार
अमेरिका, २०७४ असोज २८ शनिबार । अमेरिकामा भाग्य चम्काएका भारतीय मूलका अमेरिकीहरुको एउटा समूह ठूला दानीमा परिणत हुने क्रम बढ्दो छ। फ्लोरिडास्थित एउटा विश्वविद्यालयलाई ठूलो रकम दान दिएर डा. किरण सी पटेलले एउटा नयाँ कीर्तिमान बनाएका छन्।
आठ वर्षको उमेरमा स्कूल पढ्ने बेला गोजी खर्चको पैसा उनले खुत्रुकेमा हाल्थे जबकि उनका कान्छो भाइ र साथीहरुले चकलेट र सोडा किनेर खान्थे।
केही वर्ष्भित्र गोजी खर्चको पैसा बचत गरेर आमाबुवा, दुई भाइ र आफ्नो लागि पानीजहाजको टिकट किन्नसक्ने भए अनि १२ वर्षपछि पहिलोपटक जाम्बियाबाट भारतको गुजरातस्थित पुरानो घरसम्मको यात्रा गर्न सफल भए। त्यसको ६० वर्षपछि आफ्नो कहानी सुनाइरहेका बेला डा. पटेल १४ सीटको निजी विमानमा सवार थिए।
जाम्बियाको एउटा सानो शहरबाट उनले फ्लोरिडासम्मको यात्रा तय गरेका थिए। त्यसको केही घण्टापछि डा. पटेल र उनकी श्रीमती डा. पल्लवी पटेलले फ्लोरिडा विश्वविद्यालयलाई २० करोड अमेरिकी डलर दान दिने घोषणा गरे।
भारतीय मूलको अमेरिकीले अमेरिकाको कुनै संस्थालाई दान दिएको यो अहिलेसम्मकै ठूलो रकम हो। उक्त रकमले नोभा साउथइस्टर्न युनिभर्सिटी (एनएसयु) ले एउटा फ्लोरिडामा र अर्को भारतमा मेडिकल कलेज खोल्नेछ।
डा. पटेलले भने, “मैले जिन्दगीको शुरुमा यो पाठ सिकेँ यदि हामी एक रुपैयाँ बचत गर्छौँ भने त्यो एक रुपैयाँ कमाएजस्तै हो र हामीले ठूलो फल दिने ठाउँमा त्यो रकम खर्च गर्नुपर्छ। ”
जाम्बियामा रंगभेद भएका बेला उनी हुर्किएका थिए र अश्वेत बच्चाका लागि नजिकै विद्यालय नभएकोले ८० किलोमिटर टाढा रहेको अर्को विद्यालय जानुपर्थ्यो। भारतमा चिकित्सा शिक्षा पढेका डा. पटेल आफ्नी डा. श्रीमतीसँग सन् १९७६ मा ’थ्यांक्स गिभिङडे’ परेकै दिन अमेरिका हानिए।
मुटुरोग विशेषज्ञ डा. पटेलले फरक फरक विशेषज्ञता भएका चिकित्सकहरुको एउटा सञ्जाल खडा गरे।
सन् १९९२ मा उनले डुब्न लागेको एउटा स्वास्थ्य बीमा कम्पनी खरिद गरे। त्यसको १० वर्षपछि उनले उक्त कम्पनी बेच्दा त्यसका चार लाखभन्दा बढी सदस्य थिए र कम्पनीको राजश्व एक अर्बभन्दा बढी डलर पुगेको थियो।
डा. पटेल आफूलाई एक ’आक्रामक उद्यमी’ का रुपमा चिनाउन मन पराउँछन्। उनलाई एउटा पुरानो गुजराती भनाई निकै मनपर्छ, “जब समृद्धिकी देवी स्वयं तपाईँको ढोका ढकढक्याउन आइपुग्छिन् । तब तपाईँ मुख धुन नजानुस्।”
उनी थप्छन् “म जोखिम मोल्न रुचाउँछु जो प्रतिघण्टा ९० माइल हिँड्न चाहन्छ। मेरा पैताला सधैँ एक्सेलेरेटरमा हुन्छन्।”
४४ वर्षीया श्रीमतीतर्फ इशारा गर्दै उनले भने, “मेरो रफ्तार सम्हाल्ने र एक्सेलेरेटरमा ब्रेक लगाउनलाई यिनी छिन्।” पछिल्ला वर्षहरुमा कैयौँ सफल भारतीय मूलका अमेरिकीहरुले दान दिने व्यवहारमा परिवर्तन ल्याएका छन्। उनीहरुले मन्दिर र अन्य धार्मिकस्थललाई दान दिनुको सट्टा अरु संगठनहरु बनाउन थालेका छन्। बीबीसी

प्रतिक्रिया