विशाल चौतारी समाचार
चितवन, ४ माघ ।
म चेपाङ हुँ
च्यापिँदा–च्यापिँदा चेप्टिएको
ओडारमा लुकी राखेको
चे–ग्वेभारा बन्न नसकेको चे
तर पनि मसाग छ मेरो आत्मीय पाङ
अर्थात् वाण
जुन तिमीतिर सोझिन सक्छ……………….
प्रगतिशील लेखक संघ चितवनले आयोजना गरेको कवि केशव सिलवालको एकल कविता वाचन कार्यक्रममा चेपाङको दुखलाई कवितामा सुनाइरहँदा दर्शकहरु निकै भावुक भएका थिए । हिजो, शनिवारको चिसो मध्यान्ह र बाहिर बर्सिरहेको सिमसिमे पानीलाई पर्वाह नगरि दर्शकहरु ठुलो उत्साहसाथ सिलवाललाई सुन्न भेला भएका थिए ।

कार्यक्रममा उनले चेपाङका दुख, पहिचानका मुद्धा, जीवनको यर्थाथ रंग, उत्पीडन र अभाव मिसिएका नेपालीका यर्थाथ चित्र प्रस्तुत गर्ने कविता वाचन गरे । ‘म सधैं सत्य र न्यायको पक्षमा कविता लेख्न मनपराउाछु’ भन्दै आफनो रचनाधर्मिता प्रस्तुत गर्दै वाचन सुरु गरेका उनले ‘तुइनमा उल्टो झुण्डिएर’, ‘रगतको रंग’, ‘सुनको शौचालय’, ‘कागजको घोडा’, ‘चिवेचरा’ लगायतका डेढ दर्जन नयाँ तथा प्रतिनिधि कविता सुनाए । बाक्लो दर्शक समूहबिच प्रस्तुत भएका सिलवालले करिब डेढ घन्टासम्म कविता वाचन गर्दा दर्शकहरु ध्यानमग्न भएर उनका कविता सुनिरहेका थिए ।
‘दुईथरि अतिवाद, एउटा नारावाद र अर्को कलावादबाट गु्रजिएर अहिले कविता लेखिइरहेको छ,’ कवि तथा निबन्धकार भूपिनले कवि केशवको लेखन प्रवृत्ति र  वाचन भएका कविताहरुमाथि सटिक टिप्पणी गर्दै भने, ‘तर केशव सिलवालको कविता ती अतिहरुको बिचबाट सिर्जना भइरहेको छ, जसले सिलवालको फरक अस्तित्व स्थापना गरिरहेको छ ।’ कार्यक्रममा कवि दीपक सापकोटा, चन्द्रवीर तुम्बापो, आर.के अदिप्त गिरी, पोषराज पौडेल, सरिता तिवारीले सिलवालका कवितामाथि टिप्पणी गरे । ३९ वर्षे कवि सिलवालका ‘वर्जित अवशेष’ र ‘धारिला मानिसहरु’ गरि दुई कवितासंग्रह प्रकाशित छन् ।