Bisal Chautari Logo

फेरी जेठ १४ झै कालो दिन बेहोर्न नपरोस्

- १५ असार २०७१, आईतवार १०:२७ मा प्रकाशित


shanta-pahari
                                                    shanta pahari

shanta pahari
शान्तकुमार पहरी
जनताको गन्त्रन्त्रिक सन्बिधान दिन्छु भनेर २०६४ सालमा सन्बिधान सभाको निर्वाचन भयो अब देशमा केही परिवर्तन हुन्छ भनेर जनताले ठुलो आशा गरे तर २ बर्ष मा सन्बिधान बनाउछु भनेर ४ बर्षसम्म सिन्को भाची काम नगरी सन्बिधान त पराइ जाओस सन्बिधानसभा भङग गरे त्यसपछी मुलुक अस्त ब्यस्त भयो जस्ले जे गर्दा नि हुने देशमा भस्तचार मोउलौदै गयो गुण्डा गर्ती र ठुला पहुचवालाले जे गर्दा नि केही नहुने गरीब निमुखा लाटोले पापा हेरे झै हेर्नु सिवय केही थिएन बोले कस्ले सुन्दिने राजनीतिक दल हरु सरकार हिराउने र बनाउने खेलमा लागे करिब १ बर्ष तेस्ताइ काममा समय गयो त्यसपछी राजनीतिक दलको सहमतिमा निर्दलिय सरकार गथन भयो त्यस्को नेत्रित्व न्ययधिस खिलराज रेग्मीले पाए † निर्वाचन गराउने जिम्मा रेग्मीको हातमा आयो धेरैले भने गराउन सक्दैन तर मोहन बैधको नेत्रित्वको ३३ दलिय बिरोधको बिचमा पनि अहिलेसम्म कै शन्तिपूर्ण निर्वाचन भयो भन्ने कुरा आयो रेग्मीको शाहसलाई निरासी जनताले साथ दिए नदिनु नि कसरी ११ बर्षसम्म युद्धमा झुमिय परिनाम शुन्य तेसैले गर्दा वाध्य भयर सहयोग गर्नै परो † सन्बीधानसभाको चुनाव त भयो पारीनाम असोचनीय रुपमा आयो गाईको परिनामले राजावादी सल्बलैन थाले † २०६४को चुनावमा पहिलो सक्ती एमाओवादी तेस्रो हुनुपरो एमाओवादी भित्र गंगामा मचियो † साक्चिनै जनताको भोट लुतियो भनेर प्रचन्ड बग्बगौन थाले चुनाव बहिस्कार गरे छानबिन हुनुपर्छ भने तर यो सबै नाटक मात्र खै पहिचानसहितको जनताको सन्बिधान भाषन मात्र सिमित भयो प्रचन्डको बोलीमा दम भयो तर बम भएन † हिजो के आज के बोले भोली के बोल्छु भोलीमा विश्वाश घत्दै गयो पछी आएर माफि पनि मागे मेरो यो यो गल्ती भयो तर कम्रेद प्रचन्ड अब जनताले माओवादीलाई विश्वाश गर्ने आधार कसरी पहिचानसहितको राज्य पूर्ण सन्रचना हैन रे जन युद्धमा लड्नेको वास्ता छैन पद र पैसाको लागि जे पनि गर्ने ११ बर्ष युद्धमा लड्ने अनी अहिले काठमाब्दौ मा महल बनाउने यही हो गन्तन्त्र त्यसैले जनताले यो अवस्था पारीदिएको भन्दा फरक नपर्ला †
समय परिवर्तनसिल छ कहिले नेताको पालो त कहिले जनता † हामी परिवर्तन खोजी रहेका छौ तर परीवर्तन कहाँबाट कसरी गर्ने भन्ने कुरा जतिल छ् जनताको छोरा ,छोरी प्रधानमन्त्री हुने भन्ने तर आफु नै कुर्सी नछोड्ने चलनले राजनीतिक दलका कार्यकर्ता देखी जनतासम्म दुखी छन यो तरिकाले जसरी हुन्छ परिवर्तन हाम्रो नेताहरुलाई ख्याल भयस जनता लाता छैनन
मैले प्रचन्डको कुरा गरी रहदा अरु नेता चाँही देश भक्ती हुन भन्न खोजेको हैन क प्रचन्डले हामी जनतालाई दिएको आश्वासनको जवफ मात्र मागेको चुनावमा झदली भयो भन्ने अनी उप्निर्वाचनमा पनि शुन्य परिनाम फेरी यस्तो परीनाम आउने देखेको भा चुनाव नै रोकी दिन्छु भनेर भाषन गर्ने ? अब राजनीतिक दलहरुलाई नेपाली जनताले यो पटक अन्तिम अबसर दियको हो फेरी पनि सन्बिधान नबने के हुन्छ हामी नै हौ भन्ने कुचेस्ता हुँदैछ भने खबदार अब जनता त्यसै बस्ने वला छैनन निर्वाचन भएको १ बर्षभित्र सन्बिधान दिन्छु भनेर आधा बर्ष बित्न थाल्दा नि राज्यपूर्ण सन्रचनाको बिषयमा गहन छलफल भाको छैन त्यसैले सन्बिधान बन्छ भन्ने कुरामा अझै विश्वाश गर्ने आधार बनेको छैन तेस्ले गर्दा निरासाभित्र पनि आशामा छन जनता चुनाव ताका भगवान मान्ने अनी अरु बेला कुकुरको व्यबहार गर्ने मन्त्री भएपछी भाई भातिजा , साला , सालीको उद्धार गर्ने झुपदी बाट महलमा पारीनत हुने परमपराले नेपालमा चरम भस्तचर मौलाउदै गयको अवस्था हो † मुलुकको बिकास गर्ने समयमा एक अर्को बिच खुट्टा तनाताना गर्ने सक्षम युवा बिदेश पलायन हुँदै जाने अनी देशको बिकास हुने कहिले यस्तै हो भने नेपाल र नेपाली हो भनेर विश्वमा चिनाउने कसरी एक पटक हाम्रो नेताहरुले खाली दिमाखले सोच्नु पर्छ † अब आगामी माघ ८ गते जनताको सन्बीधान आउछ भन्नेमा सबै दुक्क छन यदी परिनाम उल्तो भयो भने जनताले आगो बाल्ने छन फेरी पनि जेठ १४ को कालो दिन भोक्न नपरोस कामना !!!

लेखक हाल जापानमा अध्ययनरत हुनुहुन्छ ।

प्रतिक्रिया